Erger u niet, verwonder u slechts..
Het leven kent soms ergernissen, ik heb er niet veel en meestal kan ik me dan alleen maar heel erg verwonderen, maar eentje is toch wel dat ik me ontzettend erger aan de brandstofmeter die zodanig in het rood of zelfs voorbij het rood is als ik in de auto stap om even snel een boodschap te doen.
Maar nog erger is het dat als je onderweg bent en degene naast me (meestal iemand van de andere sekse, maar dat terzijde) geen zin heeft om te tanken nog en dan probeert het volgende tankstation te halen met als resultaat dat ik met klotsende oksels de brandstofmeter in de gaten houdt met de angst dat we ergens langs de vluchtstrook belanden en lopend naar de volgende pomp moeten.
Zo reden we richting Nederland na een paar heerlijke dagen doorgebracht te hebben in Denemarken. Omdat de oude Jaguar zo “heerlijk” reed moesten we onze reis in deze auto maken, om over het benzineverbruik maar even te zwijgen. De heenreis dacht meneer het nog op één tank te kunnen halen, maar gelukkig wist ik hem de weg af te praten en met een hoop gemopper en gezeur dat we het makkelijk hadden kunnen halen gingen we met een volle tank onze weg vervolgen.
De terugreis reden we door Duitsland bijna Nederland in toen we nog even een stop maakten voor een versnapering. Om ons heen diverse tankstations en meneer verwonderde zich nog dat de prijzen een stuk lager waren, maar tanken ho maar. We stapten weer in de auto en koersten richting grens, ik deed een vluchtige blik opzij en zag tot mijn verbazing dat metertje alweer in het rood zakken. Gefocust op een bord wat een pompstation zou aangeven, zakte het metertje meer en meer in het rood en mijn humeur deed hetzelfde, maar o wee als we een fietsritje maken en halverwege blijkt dat meneer nog 2 blokjes heeft en de stand van turbo moet veranderen naar eco om het thuisadres nog te bereiken, dan ja dan maakt de ergernis en verwondering bij mij even plaats voor stil genieten…
Alieneke